به ملازمان سلطان که رساند این دعا را

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را

غزل شماره شش حافظ شیرازی ( به ملازمان سلطان که رساند این دعا را ) به همراه معنی و تعبیر فال حافظ ، برای مطالعه این شعر زیبا و تعبیر فال آن با سایت پارسی سرا همراه باشید.

متن غزل شماره شش حافظ

غزل شماره شش حافظ

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را

که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را

ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم

مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت

ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی

تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشنایان بنوازد آشنا را

چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی

دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را

به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز

که دعای صبحگاهی اثری کند شما را

معنی فال

تعبیر غزل شماره شش حافظ

تنها راه عبور از مشکلات فعلی توکل بر خداوند متعال است ، خدا را فراوان یاد کنید و از نعمت هایی که به شما ارزانی کرده است شکرگزاری کنید. از نیت های شیطانی دوری کنید و از نماز صبح غافل نشوید ، ضمنا از دوستان ریاکار دوری کنید که در ظاهر دوست  در باطن دشمن شما هستند.

گویا مدتی است که عشقی در سر دارید ولی به دلیل وجود رقیب ، آرامش خود را از دست داده اید و فقط به این فکر می کنید که چگونه رقیب را پشت سر بگذارید. برای رسیدن به محبوب بهتر است به خداوند متعال توکل کنید و بددلی را کنار بگذارید.